Kendilerini alıp koklayacak bir el olmayacağını bilmelerine rağmen yine de
onlar ümitlerini hiç yitirmeden uçurumda güzelliklerini sergileyerek
kendilerini alıp koklayacak bir el beklemektedirler.
Ancak onları ne okşayan olur ne koklayan.
Buna rağmen beklemeleri sabrın en güzel örneklerindendir.
Kişi ümidini yitirmeden Hakk’a tam bir teslimiyetle sabretmelidir.
Rivayete göre ariflerden birisinin cebinde küçük bir kağıt parçası bulunur
ve ara sıra bu kağıdı çıkarır okurdu.
Kağıtta:
“Rabbinin hükmüne sabret.
Muhakkak sen bizim gözlerimizin önündesin.
Muhakkak sen bizim gözlerimizin önündesin.
Kalktığın zaman da Rabbini hamd ile tesbih et.
(Tur 48) ayeti yazılı idi.
ALINTI
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder